Адзін з самых ранніх вершаў.
Шум вёслаў
Шапочуць вёслы ў гушчэчы хваль -
І шум, і сонца, і спеў, і даль!
Вось так і трэба, вось так і ёсць:
Супроць нябёсаў, зямлі на злосць!
Накрасці перлаў на самым дне
І ў хвалі кідаць, што б’юцца ў сне,
І потым слухаць - хоць і мана! -
А ці крануцца са стогнам дна?
(
Read more... )